مکزیک ۱۹۸۶

مکزیک نخستین کشور جهان است که ۲ بار میزبانی برگزاری بازی‌های جام جهانی را بر عهده می‌گیرد. ۱۶ سال پس از جام ۱۹۷۰ که برزیل فاتح آن بود، بار دیگر جام جهانی در مکزیک برگزار شد. کمی پیش از آغاز بازی‌ها زلزله‌ای در مکزیکوسیتی، پایتخت مکزیک جان هزاران نفر را گرفت. ۱۲۱ کشور عضو فیفا برای ورود به جام سیزدهم در دور مقدماتی به رقابت پرداختند که ۲۴ تیم موفق به سفر به مکزیک شدند. عراق، کانادا و دانمارک برای نخستین بار به جام جهانی راه یافتند. سیستم بازی‌ها بار دیگر تغییر پیدا کرد، بدین‌صورت که ۲۴ تیم به ۶ گروه ۴ تیمی تقسیم شدند که از ۴ گروه ۳ تیم اول و از ۲ گروه ۲ تیم اول به مرحله بعدی راه پیدا کردند. ۱۶ تیم صعود کرده در مرحله یک‌هشتم نهائی که برای نخستین بار در تاریخ جام جهانی برگزار می‌شد، مقابل هم قرار گرفتند.

در این دوره مجموعه‌ای از بهترین بازیکنان فوتبال جهان حضور داشتند. بسیاری از آنها بازماندگان جام ۱۹۸۴ بودند که در این جام به اوج خود رسیده بودند، اما بدون شک ستاره این بازی‌ها که بسیاری از کارشناسان ورزشی او را در کنار پله، بهترین بازیکن تاریخ فوتبال جهان می‌دانند، دیه‌گو مارادونا، کاپیتان ۲۶ ساله آرژانتین بود که برای رسیدن تیمش به فینال بازی‌ها نقش مهمی داشت. شگفتی‌سازان این بازی‌ها، دانمارک و مراکش بودند که دانمارک در اولین حضورش در جام جهانی با شکست دادن ۳ تیم بر سابقه آلمان‌غربی، اسکاتلند و اروگوئه به‌عنوان نخستین تیم گروهش صعود کرد؛ هر چند در یک‌هشتم نهائی در یک بازی بر گل (۵ بر یک) مغلوب اسپانیا شد.

مراکش نیز با ۲ تساوی مقابل لهستان و انگلستان و یک برد مقابل پرتغال صدرنشین گروهش شد. در مرحله یک‌هشتم نهائی تیم‌های برزیل، آرژانتین، آلمان‌غربی، مکزیک، اسپانیا، انگلستان، فرانسه، بلژیک با شکست دادن حریفان خود به یک‌چهارم نهائی صعود کردند. در طول سال‌های گذشته از ۲ بازی از ۴ بازی این مرحله، همواره از مشهورترین و ماندگارترین بازی‌های جام جهانی یاد می‌شود. فرانسه و برزیل در یکی از مهیج‌ترین بازی‌های تاریخ فوتبال جهان مقابل هم قرار گرفتند.

برزیل ستارگانی چون زیکو، سوکراتس، کره‌گر و مولر را در اختیار داشت و از آن طرف فرانسه با بازیکنانی چون میشل پلاتینی، ژان نیگانا، لوئی فرناندز به میدان رفت. بازی در ۹۰ دقیقه وقت اضافی بدون گل به ضربات پنالتی انجامید. در طول بازی یک پنالتی به سود برزیل گرفته شد که ژول باتس، دروازه‌بان فرانسه توانست این ضربه پنالتی را که توسط زیکو زاده شد، مهار کند. فرانسه نهایتاً این بازی را با ضربات بیشتری که نسب به برزیل به گل تبدیل کرد، از آن خود کرد و به نیمه‌نهائی راه پیدا کرد. در مسابقه دیگری در این مرحله آرژانتین و انگلستان مقابل هم قرار گرفتند. این بازی با ۲ گل مارادونا به سود آرژانتین پایان یافت؛ ۲ گلی که هرکدام در نوع خود پدیده‌ای در جام جهانی محسوب می‌شود. گل نخست را مارادونا پس از گذر از ۸ بازیکن انگلیسی به ثمر رساند و ۳ دقیقه بعد نخستین گل آرژانتین پس از اینکه توپی روی سر مارادونا فرستاده شد به‌دست آمد. بازیکنان انگلیسی معتقد بودند که مارادونا این گل را با ضربه دستش به ثمر رسانده که داور نظری مخالف داشت و رأی بر صحت گل داد.

سال‌ها بعد مارادونا که مدت‌ها این اعا را رد می‌کرد، اعتراف کرد که این توپ را با دستش زده، اما مدعی شد که این ”دست خدا“ بوده که آن ضربه را به گل تبدیل کرده است. ۳ دقیقه بعد از این گل، مارادونا پس از گذر از ۸ بازیکن انگلیسی گل دیگری به ثمر رساند و آرژانتین به نیمه نهائی صعود کرد. در ۲ بازی دیگر یک‌چهارم نهائی، آلمان‌غربی، مکزیک و بلژیک، اسپانیا را شکست داد که نتیجه پایانی هر دو بازی در ضربات پنالتی مشخص شد. در نیمه‌نهائی مانند سال ۱۹۸۲ فرانسه بار دیگر مغلوب آلمان‌غربی شد و از رسیدن به فینال بازماند. آرژانتین هم مقابل بلژیک پیروز شد. بازی فینال که در ورزشگاه آزتک میان آرژانتین و آلمان برگزار می‌شد، با نتیجه پرگل ۳ بر ۲ به سود آرژانتین تمام شد و این کشور در ۸ سال برای دومین بار جام را به خانه برد. در بازی رده‌بندی فرانسه با پیروزی بر بلژیک به مقام سومی جام دست یافت. مارادونا از سوی فیفا به‌عنوان برترین بازیکن جام لقب گرفت و گری‌لینه‌کر انگلیسی با ۶ گل، گلزن برتر مسابقات شد.

 ایتالیا  ۱۹۹۰

پس از مکزیک، ایتالیا دومین کشوری بود که برای دومین بار میزبان برگزاری مسابقات می‌شد. در میان ۴ دوره‌ای که جام جهانی با ۲۴ تیم برگزار شد (۱۹۹۴ – ۱۹۸۲) این دوره با ۱۵ گل، کم‌گل‌ترین دوره محسوب می‌شود و با توجه به نسبت گل به تعداد بازی‌های (۲۱/۲ متوسط گل در بازی) دفاعی‌ترین دوره تمام تاریخ جام جهانی محسوب می‌شود. در نیمی از ۱۶ مسابقه مراحل یک‌هشتم نهائی تا فینال برای مشخص شدن تیم برنده، کار به ضربات پنالتی کشید. این نخستین دوره از بازی‌ها بود که پس از انقلاب جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹، به‌طور مستقیم از تلویزیون پخش می‌شد. در زمان پخش مستقیم یکی از بازی‌ها (اسکاتلند - برزیل) وقوع زلزله‌ای مرگبار در منطقه رودبار و منجیل، جان هزاران ایرانی را گرفت. کاستاریکا، امارات عربی متحده و ایرلند تازه‌واردان این جام بودند.

این نخستین جام جهانی پس از فروپاشی بلوک شرق بود و آخرین بازی بود که تیم‌های اتحاد جماهیر شوروی، چکسلواکی و جمهوری فدرال آلمان (آلمان‌غربی) با این عناوین در جام جهانی به میدان رفتند. آرژانتین مدافع قهرمانی در نخستین مسابقه از این دوره در یک بازی غیرقابل پیش‌بینی، مغلوب کامرون یکی از دو نماینده آفریقا شد. کامرون که در دور مقدماتی همگروه آرژانتین، رومانی و شوروی بود. به‌عنوان تیم نخست گروهش صعود کرد و توانست با شکست دادن کلمبیا تا یک‌چهارم نهائی صعود کند و عنوان شگفتی‌ساز بازی‌ها را نصیب خود کند. در این گروه آرژانتین به‌سختی به‌عنوان تیم سوم پس از کامرون و رومانی از گروهش صعود کرد و با شکست دادن برزیل با تک گل کلودیو کانیجا به یک‌هشتم نهائی صعود کرد.

این تیم در مرحله‌های بعدی در رویاروئی با یوگسلاوی و ایتالیا موفق شد هر ۲ تیم را در ضربات پنالتی شکست دهد و در کمال ناباوری برای دومین بار پیاپی به فینال رسید. آرژانتین در تمام بازی‌ها در یک بازی کاملاً دفاعی موفق شده بود تنها با ۵ گل زده در مجموع بازی‌ها به فینال راه یابد، اما آلمان غربی، حریف آرژانتین در فینال با ۱۰ گل زده و ۵ امتیاز به‌عنوان تیم اول از گروهش صعود کرد و با شکست دادن هلند و چکسلواکی توانست به نیمه نهائی راه یابد. در این مرحله آلمان غربی مقابل انگلستان قرار گرفت که این بازی پس از ۱۲۰ دقیقه به تساوی یک بر یک انجامید و نتیجه ضربات پنالتی، آلمان غربی را به فینال فرستاد. بازی فینال مانند دوره پیشین، بین آرژانتین و آلمان غربی برگزار شد، اما این بار آرژانتین در مقابل حریف دست و پا بسته عمل می‌کرد.

بازی که عمدتاً در زمین آرژانتین جریان داشت تا دقایق پایانی بدون گل مانده بود. در دقیقه ۸۵ خطای مدافع آرژانتین بر روی یورگن کلینزمن، یک پنالتی برای آلمان غربی به ارمغان داشت که آندریاس برمه موفق شد این ضربه را به گل تبدیل کند و همراه برزیل و ایتالیا با سه بار فتح جام، عنوان پرافتخارترین تیم را از آن خود کند. فرانتس بکن باوئر، ستاره فوتبال آلمان مشهور به ”قیصر“ که در سال ۱۹۷۴ به‌عنوان کاپیتان آلمان‌غربی با این تیم قهرمان شده بود، در جام ۱۹۹۰ ایتالیا، در نقش مربی این تیم بار دیگر به این عنوان دست یافت. این نخستین فینالی بود که یکی نویسنده: atila ׀ تاریخ: سه شنبه 10 خرداد 1390برچسب:,

׀ موضوع: <-CategoryName-> ׀